Cudny Międzyrzecz sprzed lat. Zobaczcie jak wyglądał

Szefem stowarzyszenia jest aktualnie Albrecht Fischer von Mollard. Udzielił nam on zgody na wykorzystywanie grafik i tekstów, jakie znajdują się na stronie heimatkreis-meseritz.de.

Czym zajmuje się jego organizacja? W bogatym opisie czytamy: „Cieszymy się, że zainteresowaliście się Państwo istniejącymi do 1945 roku niemieckimi powiatami Kreis Meseritz i Kreis Birnbaum (ten drugi po pierwszej wojnie światowej stał się powiatem polskim). Możecie się tu dowiedzieć więcej na temat historii, wspomnień i przeżyć dawnych mieszkańców tego skrawka ziemi, który do końca drugiej wojny światowej był regionem granicznym między Polską a Niemcami i dla większości członków naszego Stowarzyszenia nadal pozostaje krainą ich dzieciństwa. (...) uważamy Internet za idealne medium do wypełnienia zadania, które stawia przed nami §2 ustęp 2 statutu, a mianowicie „pielęgnowanie pamięci o rodzinnym powiecie międzyrzeckim, wcześniej należącym do Prowincji Marchia Graniczna Poznańsko-Zachodniopruska /.../ i powiecie międzychodzkim, należącym dawniej do Prowincji Poznańskiej /.../ oraz dbałość o to, by nie zaginęła kultura i tradycje tej ziemi, lecz by pozostały one tak długo, jak to możliwe w pamięci byłych mieszkańców i narodu niemieckiego”. Czując się zobowiązani wobec świadków historii wypełniamy to zadanie poprzez naszą obecność w internecie. Dbamy o całkowicie zgodne z prawdą przedstawianie zarówno przeszłości jak i teraźniejszości, mimo iż jest to nieraz bolesne i dojmujące dla nas Niemców. Jesteśmy to winni z jednej strony z uwagi na pamięć o dokonaniach naszych przodków, z drugiej zaś z uwagi na obecnych mieszkańców naszego rodzinnego regionu, którzy przez dziesiątki lat, ze względów politycznych, pozbawieni byli dostępu do historycznej prawdy”.

Albrecht Fischer von Mollard mówi, że stowarzyszeniem kieruje od jesieni 2017 r. A obecny pow. międzyrzecki to jego rodzinne strony. - Urodziłem się w 1941 r. w obecnym Trzcielu. Nie mam żadnych wspomnień o moich pierwszych latach. Gdy opuszczałem Trzciel, byłem zbyt mały, by cokolwiek pamiętać. Uważam, że moim głównym zadaniem jest praca na rzecz pojednania z Polską. Po tym wszystkim, co reżim nazistowski zrobił w niemieckim imieniu, mój kraj - tak to widzę - jest u Polski głęboko zadłużony. Nie czuję się winny, ale czuję się winę, która spoczywa na barkach wszystkich Niemców i oczywiście na moich barkach. Prawdziwe, szczere pojednanie może jednak współgrać tylko z prawdą. Prawda musi znaleźć się na stole historii - po wszystkich stronach! - mówi pan Albert.
Podkreśla, że cieszy go każdy kontakt z Polską. „Nawet jeśli nie rozumiem waszego języka. Bo każdy kontakt jest ważny, każdy kontakt zbliża naszych ludzi, każdy kontakt sprzyja wzajemnemu zrozumieniu” - dodaje jeszcze.