Ta piękna lipa pamięta czasy potopu szwedzkiego

Pszczew, plebania. Tu rośnie wiekowa lipa:

To wysokie, bo aż 24-metrowe drzewo z rozłożystą koroną. Jest ozdobą parku przy plebanii i dominuje nad pozostałymi drzewami wielkością i wiekiem. Większość drzew przy plebanii została posadzonych na początku XX wieku. Lipa to przy nich mocno zaawansowany w wieku senior. Sądząc po obwodzie może liczyć nawet 400 lat. Jeśli tak jest, to została posadzona w XVII wieku. To był czas bardzo trudny dla Pszczewa i okolicy. Spustoszenie siały wówczas wojska szwedzkie. Nie potop był tu najtragiczniejszy, ale przejście wojsk szwedzkich w czasie wojny trzydziestoletniej. W maju 1631 roku miasto zostało zaatakowane przez wojska szwedzkie dowodzone przez króla Gustawa Adolfa. Szwedzi spalili miasto. Spłonął kościół parafialny i plebania. Proboszczowie nie udało się z zajętego przez ogień budynku i spłonął. Ludzie uciekli z miasta i siedząc w lesie czekali na koniec pożogi. Po tych wydarzeniach rozpoczęło się odbudowywanie miasta. Biskup poznański ufundował nowy kościół, stanęła nowa plebania, przed którą z pewnością posadzono nowe drzewa. To były czasy, gdy przed każdym domem nie musiały obowiązkowo rosnąć tuje. Nie przejmowano się też tym, że drzewa liściaste gubią liście i sadzono z upodobaniem lipy, graby, olsze i dęby oczywiście.
Lipa to takie piękne drzewo. I pszczoły mają z niej wielki pożytek. Z tui raczej żaden.